Sinds begin mei weet ik dat ik zwanger ben van ons tweede kindje. Via deze blog deel ik mijn ervaringen uit het eerste trimester van mijn zwangerschap.
Milou, onze dochter, wordt eind november alweer 2 jaar. Jeroen en ik wilden altijd graag een tweede kindje. Ik vond het heerlijk na de bevalling van Milou en de periode van borstvoeding om ‘alles te kunnen doen’ wat ik wilde. Dit is natuurlijk niet helemaal waar, maar ik bedoel het dan met name op gebeid van eten en drinken. Wij vinden het erg lekker om uitgebreid te koken en daarbij een lekker glas wijn te drinken. Lekker koken kan natuurlijk tijdens de zwangerschap nog steeds, maar het lekkere biefstukje of de sushi moet ik dan weer laten staan.
Stoppen met de pil en de ovulatie test
Na de kerst periode van vorig jaar hadden we het erover en ben ik in februari gestopt met de pil. Gezien mijn onregelmatige cyclus en de ervaring van de eerste zwangerschap besloot ik vrij snel weer te starten met het gebruiken van een ovulatie test. Bij de eerste zwangerschap was de test een uitkomt: de eerste keer dat de test positief was, werd ik zwanger! Het leek me eigenlijk te mooi om waar te zijn, maar ook dit keer is het weer zo gegaan. Er zijn veel testen te koop, zowel deze keer als de vorige keer heb ik online een test gekocht. Deze waren in verhouding goedkoper en met meer verpakt.
Ergens hield ik er wel rekening mee dat er een kans bestond dat ik zwanger zou zijn, maar aan de andere kant leek het me ook wel te mooi om waar te zijn, meteen een eerste positieve test en dan ook zwanger? Dus toch maar eerst even de cyclus afwachten voordat ik testen ging kopen. Op een donderdagavond gingen we samen uit eten en toen we thuis kwamen heb ik een test gedaan. Wat bleek, de test was positief! Voor de zekerheid heb ik de dag erna nog een test gedaan en ook deze was positief en gaf aan dat ik zwanger ben!
Vertellen aan familie en vrienden in het eerste trimester
Net als bij de eerste zwangerschap hebben we het na een aantal dagen aan onze ouders verteld. Uiteraard was iedereen weer blij voor ons! Ook hadden we wederom besloten om het al wel tegen mensen te zeggen die dichtbij ons staan. Enerzijds omdat ik geen zin heb om steeds smoesjes te moeten verzinnen en anderzijds, mocht het mis gaan, dan kunnen we dat ook met andere delen. Daarnaast hadden we al een aantal dingen gepland staan en was ik bijna jarig. Na de eerste echo op 17 juni hebben we het aan meer mensen verteld.
De eerste weken voelde ik me goed, nergens last van en door Milou en werk en andere activiteiten ook druk, waardoor er zo weer een week voorbij was. Rond de 13e/14e week was ik wel veel meer moe en soms ook misselijk. Het gevoel van misselijkheid uitte zich met name in het feit dat ik zin had ik snackjes, vette happen en snoep. Het leek dan net alsof ik enorm brak was, terwijl ik al weken niks gedronken had! Ook was ik meer moe dan tijdens mijn eerste zwangerschap. Dit zal er ook mee te maken hebben dat ik ten tijde van de eerste zwangerschap nog prima weekenden kon uitslapen en dat zit er nu natuurlijk niet meer in! Gelukkig heeft dit alles bij elkaar ongeveer 6 dagen geduurd en voelde ik me langzaam aan steeds beter!
Prenatale screening en uitgebreid onderzoek
Ook hebben wij er voor gekozen om een prenatale screening te doen waardoor we ronde de 13 weken een echo hadden. Er werd mij gevraagd of ik mee wilde doen aan een onderzoek, wat inhoudt dat ze tijdens deze echo langer en uitgebreider onderzoek doen. Dit heeft als reden dat ze met 13 weken ook al heel veel kunnen zien, wat ze met de 20 weken ook screenen. Op die manier wordt je nog veel eerder op de hoogte gebracht mocht er iets mis zijn met je kindje. Wij hebben er voor gekozen om aan dit onderzoek mee te werken, aangezien het alleen om een echo onderzoek gaat en dit verder niet schadelijk is voor het kindje en omdat we dit zelf ook graag wilden weten. Gelukkig was alles goed voor wat ze tot dan toe kunnen zien! De prenatale screening vond ik dit keer veel spannender dan tijdens mijn eerste zwangerschap. Waarschijnlijk ook omdat je weet wat je hebt en je toch hoopt dat je kindje gezond is; ik was veel bewuster bezig met het feit dat het niet vanzelfsprekend is dat je kindje gezond is!
Inmiddels ben ik alweer in mijn 19e week van de zwangerschap. De periode van ’s nachts wakker worden om te plassen lijkt ook voorbij en ik sport nog geregeld. Mijn energie niveau is weer de oude en ik vind de tijd veel sneller gaan dan toen ik zwanger was van Milou. Deze week hebben we het hartje echt goed gehoord bij de verloskundige. Het blijft bijzonder! Milou mocht mee en heeft het nu steeds over de buik van mama met baby en doet het ritme van het hartje na, heel lief om te zien en om toch al een beetje met haar te kunnen delen! Zelf voel ik heel af en toe de baby bewegen, maar nog niet heel veel. De baby ligt al wel vrij hoog, wat vaker zo schijnt te zijn met een tweede zwangerschap. Nog twee weekjes en dan hebben we de 20 weken echo. Wederom weer een spannend momentje of alles goed is en we zijn erg benieuwd wat het gaat worden.
12 januari 2016 ben ik uitgerekend. Milou kwam 12 dagen eerder, mocht dat nu weer zo zijn dan weet ik al waar wij onze oud&nieuw gaan vieren! Natuurlijk weet ik ook dat het niks zegt, dus we wachten het gewoon rustig af!
